қандым — зат. Шөл далада өсетін бұта тектес ағаш … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қандым — 1. (Қ орда: Сыр., Жал., Қарм.; Жамб., Сар.) сексеуіл түстес, суға шірімейтін, биіктігі үш метрдей өсімдік. Қ а н д ы м – әрі отын, әрі мал азығы Қ орда., Сыр.). 2. (Қарақ.) құмға шығатын шөп. Қ а н д ы м д ы отын үшін пайдаланады (Қарақ.). 3.… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақ жүзген — зат. бот. Жүзген туысына жататын бұта, кейде «қандым» деп те атайды (шырыны адамның шөлін басады) … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сау бол — (Түрікм.: Красн., Бекд., Қиян., Небид., Ашх., Таш., Тедж., Көнеүр.) рақмет. – Осыған риза боларсыз. – С а у б о л, болады (Түрікм., Ашх.). Мұнысына с а у б о л с ы н («Жұм шы», 16.10.1941). Қандым, келін, с а у б о л, алла разы болсын (Ж. Нәж.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құм — беттенді. Сұрланды, бедірейді. Міне, біз осындай оймен қ ұ м б е т т е н і п, сазарып, тістеніп отырғандарға қарадық (Қаз. әдеб., 17.01.1975, 4). Құм қайыңы қ. қандым. Ал құмның (Қызылқұм) шөптерінің түрлері сан алуан. Онда тал, тораңғыл, қ ұ м қ … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі